Na skutek endogennego pochodzenia wielu właściwych człowiekowi biorytmów konieczne jest dostosowanie do nich trybu życia człowieka: nauki i odpoczynku, pracy i zabawy. Dostosowanie to zwiększa efektywność tak pracy, jak i regeneracji sił. Praca jest najwydajniejsza w godzinach 11-12 i 17-19, toteż w tych porach powinna być planowana,, natomiast w godzinach 13-15, gdy wydajność się obniża, trzeba przewidzieć okresy odpoczynku. Nie należy także podejmować pracy w nocy. Wentylacja płuc, maksymalne zużycie tlenu i koszt energetyczny pracy, największy ok. godziny 14, a najniższy ok. 6 rano – wskazują na konieczność stosowania okołopołudniowych przerw w pracy.

Zaburzenie rytmów biologicznych źle wpływa na stan zdrowia. U ludzi pracujących w nocy, u żołnierzy pełniących nocną służbę wartowniczą itp. obserwowano np. nasilenie choroby wrzodowej dwunastnicy.

Tego rodzaju zaburzenia spotyka się nie tylko przy pracy nocnej, lecz także w wyniku przelotów samolotem przez kilka stref czasu, szcze- golnie z zachodu na wschód. Zazwyczaj zwiększona zdolność adaptacji do zmienionej pory dnia występuje u osób, które mają przedłużany okres rytmu okołodobowego.

Kontrola powrotu do normy rytmów okołodobowych jest dobrym miernikiem adaptacji do zmienionego, środowiska (np. aklimatyzacji do warunków górskich).